Agresywna strategia ekspansji Nvidii, zwłaszcza poprzez sieć blisko powiązanych firm zajmujących się przetwarzaniem w chmurze („neo-chmury”), doprowadziła do porównań do znanych praktyk finansowych Enronu. Choć technologiczny gigant twierdzi, że jego działalność jest przejrzysta i legalna, analitycy kwestionują trwałość modelu w dużym stopniu zależnego od wzrostu finansowanego długiem.
Powstanie neochmur i kontrola Nvidii
Według obserwatora branży Saari, te „neo-chmury” funkcjonują jako przedłużenie samej Nvidii, faktycznie kontrolowanej przez dyrektora generalnego Jensena Huanga. Organizacje te stale ponoszą straty, co wymaga ciągłego finansowania dłużnego – sytuacja przypomina spekulacyjne spółki celowe (SPV) wykorzystywane przez Enron do ukrywania ryzyka finansowego.
Celem tych neochmur nie jest koniecznie długoterminowa rentowność, ale raczej sztuczne zawyżanie wyników sprzedaży Nvidii. Nawet duzi klienci, tacy jak OpenAI, chcący zabezpieczyć dotacje rządowe na masową rozbudowę centrów danych, napędzają cykl, zwiększając popyt na chipy Nvidia.
Legalne, ale wątpliwe etycznie
Kluczową różnicą między strukturą Nvidii a strukturą Enronu jest przejrzystość: relacje Nvidii z jej partnerami spoza chmury są otwarcie uznawane. W przeciwieństwie do Enronu, który ukrywał swoje oszukańcze praktyki, model Nvidii jest widoczny dla inwestorów, choć wielu ignoruje ryzyko.
Jak zauważa analityk Luria: „To złe zachowanie i to niezdrowe zachowanie… ale jest legalne”. Ten wzorzec przypomina schemat „wypompuj i zrzuć”, w którym zawyżone wyceny są wspierane przez agresywną sprzedaż, a nie rzeczywistą rentowność.
Konsekwencje i przyszłe obawy
Strategia Nvidii zależy od ciągłego przyjmowania rozwiązań przez inwestorów i chęci jej partnerów spoza chmury do zaciągania długów. Jeśli jeden z nich się zawali, cała konstrukcja może ulec destabilizacji. Model ten poddaje w wątpliwość długoterminową stabilność oraz to, czy obecna rosnąca sprzedaż chipów AI może uzasadniać związane z tym ryzyko finansowe.
Rozsądna prawnie, ale agresywna taktyka rozwoju firmy Nvidia podkreśla szerszy trend w branży technologicznej: przesuwanie granic etycznych w celu maksymalizacji krótkoterminowych zysków, nawet jeśli oznacza to poleganie na niezrównoważonych praktykach finansowych. Sytuacja ta uwydatnia potrzebę dokładniejszej analizy sposobu, w jaki firmy technologiczne organizują swoje relacje z mniejszymi podmiotami stowarzyszonymi.
